Εθνική Ελλάδος, Eurobasket: Μία ιστορία γεμάτη επιτυχίες
Η Εθνική Ελλάδος ετοιμάζεται για ένα ακόμα Eurobasket και το betmarket.gr θυμάται όλες τις επιτυχίες της “επίσημης αγαπημένης” στο δρόμο για τη φετινή διοργάνωση.
Το μπάσκετ μπορεί να ήταν άγνωστη λέξη για ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’80, η συνέχεια όμως είναι κάθε άλλο παρά ίδια. Η Εθνική Ελλάδος και οι επιτυχίες της, με αρχή φυσικά το Eurobasket του ’87, αποτέλεσαν την αφορμή προκειμένου το μπάσκετ να αποτελέσει μέρος της κοινωνίας, να θεωρείται από πολλούς ως εθνικό άθλημα και η χώρα να γεμίσει με μπασκέτες απ’ άκρη σε άκρη.
Το ενδιαφέρον, βέβαια, είναι να δούμε όλες αυτές τις μεγάλες επιτυχίες που έχει καταγράψει στην ιστορία της η Εθνική Ελλάδος στο Eurobasket. Φυσικά σε όλους έρχονται πρώτα τα χρυσά μετάλλια στη διοργάνωση, υπάρχουν, όμως, κι άλλες επιτυχίες. Επιτυχίες που είναι σχεδόν ξεχασμένες. Επιτυχίες που είναι, πλέον, μακρινές και έχουν αναγκάσει άπαντες στη χώρα να είναι διψασμένοι για μία ακόμα διάκριση.
Η αρχή που μύησε την Ελλάδα στο Eurobasket
Δεν είναι κάτι που δεν ξέρει κάποιος. Αναφέρθηκε και παραπάνω, το μπάσκετ έγινε γνωστό στην Ελλάδα, χάρη στο Eurobasket του 1987. Η Εθνική Ελλάδος είχε τη χαρά να δώσει τη μάχη εκείνης της διοργάνωσης στο “σπίτι” της, στο ΣΕΦ, σε μία διοργάνωση πολύ μικρότερη σε σχέση με τη φετινή. Το Eurobasket που διεξήχθη εκείνο τον Ιούνιο στη χώρα μας είχε μόλις 12 ομάδες, ακριβώς τις μισές από τη φετινή διοργάνωση. Η “γαλανόλευκη” βρέθηκε στον δύσκολο όμιλο, έχοντας να αντιμετωπίσει τις πανίσχυρες Σοβιετική Ένωση και Γιουγκοσλαβία, αλλά και τη διαχρονική Ισπανία.
Η ομάδα του Κώστα Πολίτη τερμάτισε στην 4η θέση του ομίλου και πήρε την πρόκριση στα προημιτελικά, εκεί όπου αντιμετώπισε την Ιταλία. Οι 60 (!) πόντοι των Γκάλη-Γιαννάκη έδωσαν το εισιτήριο για τα ημιτελικά της διοργάνωσης, σε ένα δρόμο στρωμένο με… αγκάθια και όχι ροδοπέταλα. Η Γιουγκοσλαβία περίμενε στην άλλη άκρη του παρκέ και ήθελε να ζήσει την τιτανομαχία του τελικού με την ΕΣΣΔ. Ο Γκάλης, ο Γιαννάκης και τα άλλα παιδιά είχαν άλλη άποψη. Η “επίσημη αγαπημένη” βρέθηκε να είναι πίσω με -10, όμως η καταλυτική παρουσία του Γιαννάκη στην οργάνωση, του Φασούλα κάτω από το καλάθι και του Γκάλη στην εκτέλεση, συνδυαστικά με την εξαιρετική εικόνα του Φάνη Χριστοδούλου, έφεραν τη μεγάλη ανατροπή και τη νίκη που έδινε το εισιτήριο για τον τελικό και ένα σίγουρο μετάλλιο.
Ο μεγάλος τελικός βρήκε την Εθνική Ελλάδος να έχει τρομερή υποστήριξη, σε ένα ΣΕΦ που ασφυκτιούσε από κόσμο και με την Σοβιετική Ένωση να είναι το φαβορί, έχοντας στο παλμαρέ της ήδη μεγάλες επιτυχίες και ένα πανίσχυρο ρόστερ. Η αναμέτρηση ήταν γεμάτη ενδιαφέρον και αγωνία, όχι μόνο για όσους την έβλεπαν εκείνη την ώρα, αλλά και για τις επόμενες γενιές που την είδαν σε video. Οι βολές του “τίμιου γίγαντα”, Αργύρη Καμπούρη και η αστοχία του Γιοβάισα έδωσαν το απόλυτο φινάλε, με την Εθνική Ελλάδος να κατακτά το χρυσό μετάλλιο και να πετυχαίνει την πρώτη από μία σειρά από επιτυχίες στο Eurobasket.
Το ξεχασμένο αργυρό του ’89
Η λάμψη που είχε το χρυσό μετάλλιο του Eurobasket του ’87 για την Εθνική Ελλάδος ήταν και παραμένει τέτοια που οι περισσότεροι απλοί φίλαθλοι αγνοούν από τη λίστα με τις επιτυχίες το αργυρό μετάλλιο της αμέσως επόμενης διοργάνωσης. Μέσα σε δύο χρόνια δεν είχαν αλλάξει και πολλά πράγματα για τις εθνικές ομάδες που συμμετείχαν στη διοργάνωση. Η Εθνική είχε την αύρα της πρωταθλήτριας, η Γιουγκοσλαβία ήταν η διοργανώτρια και αυτή που διψούσε για… αίμα, μετά και την ήττα στα ημιτελικά του ΣΕΦ και η Σοβιετική Ένωση βρισκόταν σε μία ανάλογη κατάσταση. Η διοργάνωση έγινε αυτή τη φορά με μόλις 8 (!) ομάδες, με την Ελλάδα να βρίσκεται στον ίδιο όμιλο με την οικοδέσποινα Γιουγκοσλαβία, με την ομάδα του Ντράζεν Πέτροβιτς να παίρνει την πρώτη εκδίκηση και την πρωτιά στον όμιλο. Η Ελλάδα τερμάτισε στη 2η θέση και βρέθηκε στα ημιτελικά αντιμέτωπη με την ΕΣΣΔ.
Η Εθνική Ελλάδος φάνταζε αουτσάιντερ κόντρα σε μία ομάδα που έψαχνε την αντίδραση από το προηγούμενο Eurobasket, όμως το άστρο του Νίκου Γκάλη έλαμψε τόσο έντονα που δεν άφησε περιθώριο για κάτι διαφορετικό, από μία ακόμα καταγραφή στη λίστα με τις επιτυχίες. Οι 45 πόντοι του απόλυτου σκόρερ της Εθνικής και το επικό τρίποντο της νίκης του Φάνη Χριστοδούλου, οδήγησαν την ομάδα στο δεύτερο συνεχόμενο τελικό της. Ήταν τέτοια η επιτυχία του ημιτελικού, που η Εθνική δεν μπορούσε μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα να πετύχει δεύτερη μεγαλειώδη νίκη. Η Γιουγκοσλαβία του Ντούσαν Ίβκοβιτς ήταν τόσο πλήρης, είχε τόσο μεγάλη θέληση για επιτυχία και έπαιζε στο σπίτι της που για ελάχιστα δεν έφτασε την 100αρα (98-77). Η Εθνική Ελλάδος ηττήθηκε, πέτυχε τη δεύτερη όμως από μία σειρά από επιτυχίες, επιστρέφοντας στην Αθήνα με το αργυρό μετάλλιο του Eurobasket.
Βαλ’ το αγόρι μου
Παρότι φτάσαμε μία ανάσα από το μετάλλιο σε 3 σερί διοργανώσεις (1993, 1995, 1997 στην 4η θέση), έπρεπε να περάσουν σχεδόν δύο δεκαετίες (18 χρόνια συγκεκριμένα) για να ζήσει η Εθνική Ελλάδος επιτυχίες ανάλογες του παρελθόντος στο Eurobasket, όταν μεσουρανούσε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Το 2005 δεν υπήρχε Γκάλης, δεν υπήρχε Φάνης, δεν υπήρχε Φασούλας. Υπήρχε, βέβαια, Γιαννάκης και Φιλίππου, όμως αμφότεροι βρίσκονταν στην άκρη του πάγκου της Εθνικής, σε ένα ρόστερ γεμάτο ταλέντο με παίκτες όπως ο Διαμαντίδης, ο Παπαλουκάς, ο Ζήσης, ο Σπανούλης που τότε άρχιζε το άστρο του να ανατέλλει και πολλοί ακόμα. Η πορεία της Εθνικής στα γήπεδα της Σερβίας ήταν εξαιρετική. Χωρίς να ζητοκραυγάζει, έβγαζε πολύ ωραία αίσθηση και εικόνα εντός παρκέ και έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, διεκδικώντας στα ίσα για πρώτη φορά μία θέση στο βάθρο.
Ο αντίπαλος της Εθνικής στη μάχη των ημιτελικών και του σίγουρου μεταλλίου ήταν η σχεδόν πάντα πληθωρική και αθλητική Γαλλία. Η αναμέτρηση ήταν ντέρμπι, με τις δύο ομάδες να προσπαθούν να εξουδετερώσουν η μία την άλλη, όχι με άναρχο και αμυντικό τρόπο, αλλά επιθετικά, προτάσσοντας όλα τα όπλα τους στο παρκέ. Η Γαλλία έφτασε στο 1′ πριν τη λήξη να προηγείται με +7 (60-53) και φάνταζε με άπιαστο όνειρο να γίνει η μεγάλη ανατροπή. Έλα, όμως, που τα παιδιά του Γιαννάκη είχαν άλλη γνώμη. Το καλάθι και φάουλ του Παπαλουκά, η ευστοχία του Ζήση στις βολές και η full court πίεση έβαλαν την Ελλάδα στο παιχνίδι. Λίγα δεύτερα πριν το φινάλε και με τον Παπαλουκά σε ένα από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) παιχνίδια της καριέρας του, το σκορ έφτασε στο 64-66. Ο Ριγκοντό βρέθηκε στη γραμμή των βολών, όμως το άγχος τον κατέβαλλε με αποτέλεσμα να αστοχήσει στη μία από τις δύο προσπάθειες. Τότε συνέβη το σύγχρονο θαύμα της Εθνικής Ελλάδος. Τα δευτερόλεπτα κυλούν, ο Ζήσης κατεβάζει τη μπάλα, μπαίνει προς τα μέσα, βλέπει τον Διαμαντίδη με ελάχιστο χώρο στην περιφέρεια, του δίνει την πάσα και τότε ο Διαμαντίδης πετυχαίνει ίσως το μεγαλύτερο καλάθι της μετά-Γκάλη εποχής. Το τελικό 67-66 δίνει την πρόκριση στην Εθνική Ελλάδος, ένα σίγουρο μετάλλιο και την επιστροφή στις επιτυχίες του Eurobasket.
Ο τελικός βρήκε την Εθνική αντιμέτωπη με τη Γερμανία του σπουδαίου Ντιρκ Νοβίτσκι και μπορεί ο Γερμανός να αναδείχθηκε MVP εκείνου του Eurobasket, δεν ήταν όμως αρκετός για να σταματήσει το “τρένο” του Παναγιώτη Γιαννάκη. Το τελικό 78-62 καταδεικνύει τη διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες, με την Εθνική Ελλάδος να επιστρέφει στην κορυφή του βάθρου και τις επιτυχίες, κατακτώντας για δεύτερη φορά στην ιστορία της το χρυσό μετάλλιο του Eurobasket.
Η τελευταία επιτυχία
Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από το χρυσό για να έρθει η επόμενη επιτυχία για την “γαλανόλευκη”. Μπορεί το 2007 η Εθνική Ελλάδος να τερμάτισε στην 4η θέση του Eurobasket και να μην έγραψε μία ακόμα σελίδα στο βιβλίο με τις επιτυχίες, δύο χρόνια όμως αργότερα ήρθε ένα ακόμα μετάλλιο. Η Εθνική είχε τον Γιόνας Καζλάουσκας πλέον στον πάγκο, ενώ εμφάνιζε ένα νέο πρόσωπο στο ρόστερ της, ανανεωμένο, με παίκτες όπως ο Καλάθης, ο Πρίντεζης και ο Περπέρογλου, ενώ ενυπήρχαν οι “σταθεροί” Ζήσης, Φώτσης, Σχορτσιανίτης και Μπουρούσης. Το σύστημα του Eurobasket περιλάμβανε 16 ομάδες χωρισμένες σε τέσσερις ομίλους, την πρόκριση από τους οποίους θα έπαιρναν οι τρεις πρώτες από κάθε όμιλο, για να δημιουργηθούν στη συνέχεια δύο όμιλοι των 6 ομάδων. Η Ελλάδα πέρασε από αυτό το σκόπελο και στη φάση των προημιτελικών είχαμε ελληνοτουρκικό εμφύλιο. Η μάχη ήταν αμφίρροπη και χρειάστηκε το 5λεπτο της παράτασης, για να έρθει η μεγάλη νίκη και μία ακόμα πρόκριση στα ημιτελικά, η τρίτη συνεχόμενη σε Eurobasket.
Ο ημιτελικός δεν είχε την καλύτερη δυνατή εξέλιξη για την Εθνική που είδε την Ισπανία του Πάου Γκασόλ και όχι μόνο να νικά με το εκκωφαντικό 82-64, με αποτέλεσμα η ομάδα του Καζλάουσκας να δώσει τη μάχη για το χάλκινο μετάλλιο. Η Ελλάδα βρέθηκε να είναι πίσω στο σκορ με -4 (62-58) λίγα δεύτερα πριν τη λήξη. Ο Ζήσης αντί για δημιουργός, όπως το 2005, έγινε εκτελεστής και με το τρίποντο του μείωσε στον πόντο (62-61), για να ακολουθήσει ένα εντυπωσιακό και γεμάτο αγωνία lay up του Παπαλουκά και να έρθει η ανατροπή. Ο Λάκοβιτς αστόχησε από τα 6,75 και η Εθνική Ελλάδος έφτασε σε μία ακόμα από τις τέσσερις επιτυχίες της στο Eurobasket.
Την τελευταία επιτυχία, με τη συνέχεια να είναι άγονη εδώ και 13 χρόνια και με την ελπίδα φέτος να ζήσουμε και να περιγράψουμε -μέσα από τα καθημερινά προγνωστικά μπάσκετ τις ημέρες του Eurobasket2022- ξανά ανάλογες στιγμές.
Top 3 Προσφορές*
| Αρχική Κάβα | Κέρδος/Ζημία | Ανοιχτά Στοιχήματα | Νέο Υπόλοιπο | Μ.Ο. Αποδόσεων | R.O.I. |
|---|---|---|---|---|---|
| 2000 | -53.72 | 10 | 1936.28 | 2.75 | 98.56% |
Ο Μάριος Μπούλης ασχολείται εδώ και μια πενταετία ενεργά με το μπάσκετ, έχοντας ειδικευτεί στο ρεπορτάζ των εθνικών κατηγοριών της χώρας, παρακολουθεί όμως την αγαπημένη του…σπυριάρα, σε όποιο παρκέ και αν βρίσκεται. Η Ελλάδα και η Euroleague αποτελούν το στοιχείο του, όμως μέσα από τη στήλη του θα δείτε και ενδιαφέρουσες προτάσεις για όλη την Ευρώπη, αλλά και το μαγικό κόσμο του NBA.
