Μόνη γερμανόφωνη, η Ελβετία!

Καλημέρα φίλοι και καλό μήνα! Έξω λοιπόν η Αυστρία μετά από μεγάλη μάχη με την Ιταλία, έξω και η Γερμανία μετά από ένα σχετικά ισορροπημένο παιχνίδι απέναντι στην Αγγλία. Δύο bet τα οποία γράφτηκαν εξ αρχής (αποκλεισμός των δύο ομάδων στους «16») και επαληθεύτηκαν, όχι τίποτα σπουδαίο (2,25 και 2,45 αντίστοιχα).

Η επαλήθευση του πρώτου σκόρερ ομάδας της Γερμανίας επίσης επαληθεύτηκε στο 9,00, με τον Χάβερτς να με βγάζει ασπροπρόσωπο, όπως και επίσης το να μην σκοράρει πάνω από 6,5 γκολ η Γερμανία στο τουρνουά, βάζοντας μόνο έξι. Όσον αφορά τον σκόρερ Κάλατζιτς ως πρώτο σκόρερ για την ομάδα της Αυστρίας, πήραμε 2/3 του bet πίσω, αφού υπήρξαν 5 παίκτες που σκόραραν για τους Αυστριακούς.

Μοναδική γερμανόφωνη ομάδα που έμεινε στο τουρνουά η Ελβετία, που απέκλεισε το πρώτο φαβορί κατάκτησης, τη Γαλλία, που πλήρωσε την υπεροψία της σε μεγάλο βαθμό. Να πω δε πως η φάση του γκολ του Πογκμπά είναι ακριβώς ο καθρέφτης της τωρινής εθνικής Γαλλίας. Πλούσιο ταλέντο, αδιαμφισβήτητο αλλά και υπεροψία, κάτι που αποτυπώθηκε στον εκτεταμένο πανηγυρισμό του Πογκμπά.

Μια συνεχώς εξελισσόμενη σχολή η Ελβετία στον ποδοσφαιρικό ορίζοντα. Πολλά σωστά πράγματα, τρομερό πάθος, τρομερή όρεξη για ποδόσφαιρο και παίκτες/τεχνικό τιμ να είναι ένα. Όλα αυτά τα είδαμε, τα αποθεώσαμε και πλέον οι Ελβετοί κατάφεραν κάτι που είχε να γίνει για πάνω από 60 χρόνια, να προκριθούν στους «8» του Euro.

Γερμανία – Τέλος εποχής, αρχή μιας νέας

Η γερμανική ομάδα στα μάτια μου λυτρώνεται από χτες βράδυ. Η εποχή Λεβ τελειώνει, έπρεπε να είχε τελειώσει πολύ καιρό τώρα, όμως η ομοσπονδία κράτησε πολύ παραπάνω τον Λεβ από όσο θα έπρεπε. Τα 15 χρόνια στο πάγκο της εθνικής έκλεισε ο Λεβ και σίγουρα πολλοί τον ευχαριστούν. Προσωπικά δεν τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση. Θεωρώ δε πως το παγκόσμιο ήρθε πολύ περισσότερο από το προπονητικό τιμ τότε, παρόντος Φλικ. Πριν και μετά την εποχή Φλικ στην εθνική, δεν είχαμε τις τεράστιες επιτυχίες. Αν εξαιρέσουμε το μουντιάλ του 2014, η Γερμανία ήταν σχετικά μέτρια και απών στα μεγάλα ματς.

Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τον Λεβ ήταν όταν το 2018 αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων η ομάδα, κάνοντας εξαιρετικά κακές εμφανίσεις. Τότε ο Λεβ δημιούργησε το μεγάλο χάσμα, μη καλώντας στην εθνική παίκτες που ήταν το έμβλημα της ομάδας, όπως ο Μούελερ. Από τότε ξεκίνησε και η αντίστροφη μέτρηση, μέχρι να φτάσουμε πριν τρεις μήνες, όπου ο Λεβ αποφάσισε μετά το Euro να παραδώσει την σκυτάλη στον Φλικ.

Πλέον ξεκινάει ένα καινούριο κεφάλαιο για τη Γερμανία, ένα κεφάλαιο πολλά υποσχόμενο και με έναν προπονητή που έχει επιδείξει πολλά θετικά πράγματα όπου και αν έχει δουλέψει. Το ρόστερ είναι εξαιρετικό και με παίκτες που μπορούν τα επόμενα 4 με 8 χρόνια να παρουσιάσουν κάτι τρομερό. Μένει λοιπόν να δούμε όλο αυτό το νέο project στο χορτάρι.

Αυστρία – Όρεξη για πολλά περισσότερα

Η Αυστρία αφού έφτασε εκεί που δεν είχε φτάσει ποτέ, έχει πλέον την όρεξη για πολλά περισσότερα. Ανταμείφθηκε η επιλογή του Φόντα για τον πάγκο της ομάδας. Υπήρξε πλάνο, υπήρξε πειθαρχία και φυσικά επενδύθηκαν πολλά στην ομοιογένεια της ομάδας. Έχοντας αρκετές «ντίβες» στην ομάδα, δεν είναι εύκολο να φτιάξεις «ομάδα». Ο κόουτς Φόντα τα κατάφερε σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Πλέον η Αυστρία ως μια ανερχόμενη δύναμη με αρκετά ταλέντα, που κατά βάση κάνουν «πρακτική» στην Bundesliga της Γερμανίας, δείχνει να θέλει πολλά περισσότερα. Γιατί όχι άλλωστε. Έτσι και αλλιώς στο ποδοσφαιρικό στερέωμα έχει κάνει αρκετά άλματα προς τα πάνω και αυτό φαίνεται και στο συλλογικό επίπεδο.

Προσωπικά θεωρώ πως θα δούμε μια Αυστρία σε πρωταγωνιστικό ρόλο τα τελευταία χρόνια. Έχω μια σκέψη πως ουσιαστικά έχει πάρει τον ρόλο της Ελλάδας, όσον αφορά τις μικρές χώρες.

Σκέψεις για τη συνέχεια του Euro

Ανοιχτό παραμένει μακροχρόνιο μου, να πάρει το Euro η Ιταλία. Είχα την έμπνευση, μου άρεσε αρκετά σε πολλά επίπεδα. Μοιάζει δύσκολο πάντως να κερδίσει τρία σερί δύσκολα παιχνίδια, αφού ο δρόμος προς τον τελικό δεν είναι εύκολος. Αρχικά το Βέλγιο και έπειτα λογικά η Ισπανία. Στον τελικό υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να συναντήσει του Άγγλους. Το πρώτο μεγάλο τέστ έρχεται την Παρασκευή, εκεί θα δοκιμαστεί ο χαρακτήρας της Ιταλίας.

Προσωπικά έχοντας δει όλες τις ομάδες, θα έλεγα Ισπανία έτσι όπως πάνε τα πράγματα, όμως δεν πρέπει με τίποτα να ξεχνάμε πως αν η Αγγλία περάσει την Ουκρανία, τότε θα παίξει τα επόμενα παιχνίδια εντός, ημιτελικό και τελικό (αν προκριθεί), κάτι που δίνει τρομερό αβαντάζ.

Όλα τα outsider μπορούν να γίνουν εκπλήξεις έτσι όπως είναι τα πράγματα, λιγότερο δε η Ουκρανία, που δεν μου άρεσε σε αρκετά παιχνίδια. Ελβετία και Δανία μπορούν ασφαλώς να πετύχουν περισσότερα πράγματα.

Σκέψεις – προτάσεις :

-Κατάκτηση Ιταλίας (13,00) (ανοιχτό από την αρχή του τουρνουά)