Το “ασανσέρ” και η απογοήτευση!

Χθες είδατε τον απολογισμό της Zweite Liga, σήμερα θα κάνουμε μια μικρή ανασκόπηση για το τι είδαμε και τι ουσιαστικά περιμένουμε για του χρόνου. Τα φαβορί επιβεβαιώθηκαν, ενώ πολύ κοντά έφτασε η Μπράουνσβαϊγκ. Μεγάλη απογοήτευση αποτέλεσε η Μόναχο 1860, η οποία μάλιστα δεν πλήρωσε την άδεια για τη Γ’ εθνική και έπεσε στα τοπικά. Όλα αυτά θα τα δούμε στα παρακάτω κειμενάκια. Η φωτογραφία του κειμένου θα είναι μια ανάμνηση πλέον, αφού τα “λιοντάρια” δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Αλιάνζ-Αρίνα.

Δεν μπορούσα να μην ξεκινήσω από τις δύο ομάδες που θα βρίσκονται στην Μπουντεσλίγκα του χρόνου. Στουτγάρδη και Αννόβερο κατάφεραν χωρίς χρονοτριβές να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στη μεγάλη κατηγορία. Λίγο πολύ επιβεβαίωσαν τους Book, καθώς ήταν τα πρώτα φαβορί ανόδου. Οι Σουηβοί παρουσιάστηκαν σταθεροί και με έμφαση στην άμυνα, ενώ το Αννόβερο δίνοντας μεγαλύτερη βάση στην άμυνα κατάφερε να βγει δεύτερο, πίσω από τη Στουτγάρδη. Βέβαια όλα ήταν στην κόψη του ξυραφιού μέχρι το τέλος, αφού μόλις δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε η Μπράουνσβαϊγκ διεκδικούσε στα ίσα την πρωτιά, ενώ 4-5 αγωνιστικές πριν το τέλος άνοδο διεκδικούσε και η Ουνιόν Βερολίνου. Τα “λιοντάρια” και οι “πολικές αρκούδες” έδειξαν αν μη τι άλλο πολύ σοβαρότητα και παρουσίασαν εντός αγωνιστικού χώρου πολύ ανταγωνιστικές ομάδες. Για την Μπράουνσβαϊγκ δεν είναι τυχαίο αυτό, αφού η ομοιογένεια είναι το κυρίως χαρακτηριστικό της, με τον Λίμπερκνεχτ να κλείνει δεκαετία στον πάγκο της ομάδας. Αντίθετα η Ουνιόν Βερολίνου με τον Κέλλερ στον πάγκο της έδειξε επιτέλους στοιχεία σταθερότητας, στοιχεία που την οδήγησαν αρκετά ψηλά φέτος.

Φυσικά, δεν μπορούσα να μην αναφερθώ στη Ντινάμο Δρέσδης, η οποία αποτέλεσε την πιο “τρελή” ομάδα του πρωταθλήματος, ποιος να ξεχάσει την “πεντάρα” στη Στουτγάρδη και άλλα τόσα ματς που είδαμε πολύ όμορφο ποδόσφαιρο. Η λίγο καλύτερη διαχείριση ίσως να την είχε βοηθήσει ώστε να διεκδικήσει μέχρι και άνοδο. Παρόλα αυτά το σύνολο του Νόιχαους έχει τις βάσεις για να πετύχει το κάτι παραπάνω του χρόνου. Βάσεις για καλύτερη πορεία έχουν θέσει και οι Φιρτ και η Χάιντενχαϊμ, που εν μέσω σταθερού κορμού και δουλεμένου, μπορούν να ανεβάσουν λίγο τον πήχη για του χρόνου. Ασφαλώς τις μεγαλύτερες βάσεις για του χρόνου έχει η Σανκτ Πάουλι, η οποία με ένα απίστευτο κρεσέντο στο δεύτερο γύρο και κάνοντας πορεία πρωταθλητισμού κατάφερε όχι μόνο να σωθεί αλλά να τερματίσει έβδομη. Κέρδος το ότι η διοίκηση εμπιστεύτηκε τον Λίνεν στα δύσκολα, κέρδος ότι οι παίκτες έδεσαν μεταξύ τους.

“Πονεμένο” κεφάλαιο αυτό της Καϊζερσλάουτερν και της Φορτούνα Ντίσελντορφ. Δύο ομάδες με γήπεδο, με κόσμο, όμως με διοικήσεις που φαίνεται ότι δεν θέλουν να ανεβάσουν τον πήχη, με αποτέλεσμα κάθε χρόνο να κυμαίνονται στην μετριότητα οι δύο αυτές ομάδες, ειδικά η Λάουτερν, που βρίσκεται χρόνια στις μικρομεσαίες κατηγορίες. Εξασφάλισαν και οι δύο την παραμονή τους τις τελευταίες αγωνιστικές, κάτι που δεν τις τιμάει και πολύ. Το ίδιο ισχύει και για τις Νυρεμβέργη και Μπόχουμ, δύο ομάδες που τις είχαμε συνηθίσει παλαιότερα να παίζουν στην Μπουντεσλίγκα. Άγνωστο αν θα γίνει κάποιο οικονομικό άνοιγμα για του χρόνου, ώστε να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω.

Από εκεί και πέρα η Αούε πέτυχε μια παραμονή που είχε τόσο ανάγκη, αφού την ερχόμενη χρονιά θα παίζει στο ανακαινισμένο γήπεδο της, που σίγουρα θα είναι μια δυνατή έδρα. Αντίστοιχα παραμονή κατάφερε να επιτύχει και η Αρμίνια Μπίλεφελντ, που πέρασε πολλά όλη την χρονιά. Και οι δύο ομάδες με βάσει αυτό που παρουσίασαν το τελευταίο εξάμηνο, θα είναι σίγουρα από τις ομάδες που θα ξεκινήσουν καλά, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, όπως για παράδειγμα στην Αούε, όπου ο Τεντέσκο έφυγε για να αναλάβει τη Σάλκε. Σταθερή και πάλι η Σαντχάουζεν, που πήρε πολύ πιο εύκολα την παραμονή από όσο δείχνει η βαθμολογία και έτσι για άλλη μια χρονιά, η ομάδα με τόσο χαμηλό μπάτζετ έκανε αυτό που για κάποιες άλλες ομάδες δεν ήταν εφικτό, αναφέρομαι για τις απογοητεύσεις με όνομα Καρλσρούη και Μόναχο 1860.

Νομίζω η φωτογραφία τα λέει όλα για την Μόναχο 1860. Η χρονιά ξεκίνησε με στόχο την άνοδο, δεν είναι τυχαίο ότι είχε ένα πολύ ακριβό ρόστερ. Παίκτες κλάσης απάρτιζαν την ομάδα, όπως ο Άιγκνερ, ο Όλιτς, ο Μόλντερς. Ένας “τιτανικός” δηλαδή. Σύντομα άρχισε η γκρίνια και τα άσχημα αποτελέσματα και οι δηλώσεις του στυλ “σε δύο χρόνια θα παίζουμε Champions League” έμοιαζαν αστείες. Τον χειμώνα η διοίκηση άλλαξε προπονητή, έφερε τον γνωστό Περέιρα, ο οποίος δεν μπόρεσε να κρατήσει την ομάδα στην κατηγορία, χάνοντας στα μπαράζ. Έτσι ο τιτανικός βυθίστηκε, αφού όχι μόνο έπεσε αλλά χρεωκόπησε, με τον πρόεδρο Ίσμαϊκ να μην πληρώνει την άδεια της Γ’ κατηγορίας. Αντίθετα Καρλσρούη και Βούρτσμπουργκ θα παίξουν κανονικά στη Γ’ κατηγορία. Η πρώτη απογοήτευσε πάρα πολύ, αφού ποτέ σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς δεν βρέθηκε η χημεία, παρά τους καλούς παίκτες που διέθετε. Από την άλλη η Βούρτσμπουργκ ήταν άξια της μοίρας της, αφού ο καταπληκτικός πρώτος γύρος ήταν ανάμνηση, με το δεύτερο γύρο να είναι εφιαλτικός.